S A B A H O L A C A K

Hazan olunca ağaç  dökülür yaprak yaprak
Ömür bu gelip geçer  yaşamla  boğuşarak
Ademden  gelmiş insan  nihayet olur toprak
Geliriz   ağlı yarak  gideriz  ağlatarak

Kaplıyor gök yüzünü kömür renkli bulutlar
Usandım beklemekten ondan soldu umutlar
Bencileyin dertlinin o yüzden rengi kara
Yara vasıl olmadım dinmez kanayan yara

Cikcik  feryat ederek uçmakta  tarla kuşum
Canı gönülden  sevmek sadece sevmek suçum
Ayrılık  acısından  göz pınarımda ki yaşlar
Sanki bir cellat gibi  durmadan sözle taşlar

Azap dolu bir  hayat sürmemeli insanlar
Gerçek severse insan ancak  azap ne anlar
Dertlinin sevgisinin  erişilmez hızına
Veda eylemem çok zor  EDİRNE  NİN  kızına

İçim burkuluyor hep kan ağlıyor gözlerim
Sevginin ben seliyim  kalpten gelir sözlerim
Yar sız yaşamam  haram  hayatta olmaz tadım
Ona kavuşamazsam silinsin benim adım

Baht yazımın tek rengi ne yazık ki karadır
Yardan ayrı yaşamak  tedavisiz yaradır
Varsa tanrı   ıstırap çekmem için yaratmış
Umut mumumu bile çok görmüş ki karartmış

Üzülme HAMDİ ÖKTE  her kışın bir yazı var
Yaşama yönel artık  gönül dağa  kar yağar
Istırap şerbetinden bardak doldu dolacak
Birazcık artık uyu çünkü sabah olacak